Pol C. (Paul) Parmentier is een Belgische schilder die in 1902 in Verveel werd geboren. Sterfdatum is onbekend.
Parmentier schilderde en pastelleerde vooral bloemstillevens, (bos)landschappen en genrestukken. Werkte veel met krijt en olieverf.
Parmentier wordt gerekend tot de Knokse Schilderskolonie. De Knokse Schilderskolonie was een collectief van een aantal kunstenaars of een genre schilderkunst uit het laatste kwart van de 19de en van de vroege 20ste eeuw die pittoreske landelijke hoekjes uit de Belgische badplaatsen Knokke (toen nog Knocke geschreven), Heist (Heyst) en omgeving centraal plaatst.
Tussen de kunstenaars die tot de Knokse schilderskolonie gerekend worden bestond er geen gestructureerd verband via bv. een statutaire kunstenaarsvereniging. Niet alleen het dorp Knokke maar vooral het omliggende land en de kust spraken de kunstenaars aan: de zee, het strand, de duinengordel, de polderdorpen in het achterland, het leven van vissers en boeren en het prille kusttoerisme. Zo komen ook Heist, Damme, Lissewege, Sint Anna ter Muiden, Sluis, Cadzand en Westkapelle vaak in beeld. Alfred Verwee ontdekte omstreeks 1880 de charmes van de Vlaamse kust in de omgeving van Knokke en Heist met zijn duinen en zee, maar vooral het achterliggend polderlandschap. Geleidelijk groeide Knokke, toen nog slechts een gehucht, in zijn spoor uit tot een kunstenaarsdorp die in de zomer veel vooraanstaande kunstenaars uit binnenland en buitenland aantrok. Deze kunstenaars zakten af naar Heist of Knokke, en zij brachten bij een volgende gelegenheid op hun beurt weer anderen mee.In de zomer van 1883 verbleef Théo van Rysselberghe in Knokke. Hij was in gezelschap van een aantal jonge schilders, allen toekomstige leden van de Brusselse kunstkring Les XX nl. Dario de Regoyos, Rodolphe Wytsman, Frantz Charlet en Willy Schlobach. Zij kwamen op zoek naar het licht aan de Vlaamse kust en wilden de vluchtige impressie ervan weergeven met donkere maar toch frisse en genuanceerde kleuren.
Alfred Verwee verbleef vanaf 1883 regelmatig in Knokke en bouwde er in 1888 zijn villa ‘Fleur des Dunes’ in Knokke. Kunstenaars die tot de Knokse schilderskolonie gerekend worden zijn : Louis Bellis, Géo Bernier, Franz Binjé, Anna Boch, Alfons Cogen, Marie Collart, Gilbert Combaz, Franz Courtens, Henri Cassiers, Omer Coppens, Louis de Burbure, Willem Delsaux, Dario de Regoyos, Adolphe-Dominique Gorgini (gezegd “Toscano”), Jean Gouweloos, Jean Parmentier, Paul Parmentier, Félicien Rops, Willy Schlobach, Théo Van Rysselberghe, Jan Verhas, Isidore Verheyden, Alfred Verwee, Emmanuel Viérin, Guillaume Vogels, Rodolphe Wytsman, e.v.a.
Vermeld in Benezit
Enig resultaat
Parmentier, Pol C.
Pol C. (Paul) Parmentier is een Belgische schilder die in 1902 in Verveel werd geboren. Sterfdatum is onbekend.
Parmentier schilderde en pastelleerde vooral bloemstillevens, (bos)landschappen en genrestukken. Werkte veel met krijt en olieverf.
Parmentier wordt gerekend tot de Knokse Schilderskolonie. De Knokse Schilderskolonie was een collectief van een aantal kunstenaars of een genre schilderkunst uit het laatste kwart van de 19de en van de vroege 20ste eeuw die pittoreske landelijke hoekjes uit de Belgische badplaatsen Knokke (toen nog Knocke geschreven), Heist (Heyst) en omgeving centraal plaatst.
Tussen de kunstenaars die tot de Knokse schilderskolonie gerekend worden bestond er geen gestructureerd verband via bv. een statutaire kunstenaarsvereniging. Niet alleen het dorp Knokke maar vooral het omliggende land en de kust spraken de kunstenaars aan: de zee, het strand, de duinengordel, de polderdorpen in het achterland, het leven van vissers en boeren en het prille kusttoerisme. Zo komen ook Heist, Damme, Lissewege, Sint Anna ter Muiden, Sluis, Cadzand en Westkapelle vaak in beeld. Alfred Verwee ontdekte omstreeks 1880 de charmes van de Vlaamse kust in de omgeving van Knokke en Heist met zijn duinen en zee, maar vooral het achterliggend polderlandschap. Geleidelijk groeide Knokke, toen nog slechts een gehucht, in zijn spoor uit tot een kunstenaarsdorp die in de zomer veel vooraanstaande kunstenaars uit binnenland en buitenland aantrok. Deze kunstenaars zakten af naar Heist of Knokke, en zij brachten bij een volgende gelegenheid op hun beurt weer anderen mee.In de zomer van 1883 verbleef Théo van Rysselberghe in Knokke. Hij was in gezelschap van een aantal jonge schilders, allen toekomstige leden van de Brusselse kunstkring Les XX nl. Dario de Regoyos, Rodolphe Wytsman, Frantz Charlet en Willy Schlobach. Zij kwamen op zoek naar het licht aan de Vlaamse kust en wilden de vluchtige impressie ervan weergeven met donkere maar toch frisse en genuanceerde kleuren.
Alfred Verwee verbleef vanaf 1883 regelmatig in Knokke en bouwde er in 1888 zijn villa ‘Fleur des Dunes’ in Knokke. Kunstenaars die tot de Knokse schilderskolonie gerekend worden zijn : Louis Bellis, Géo Bernier, Franz Binjé, Anna Boch, Alfons Cogen, Marie Collart, Gilbert Combaz, Franz Courtens, Henri Cassiers, Omer Coppens, Louis de Burbure, Willem Delsaux, Dario de Regoyos, Adolphe-Dominique Gorgini (gezegd “Toscano”), Jean Gouweloos, Jean Parmentier, Paul Parmentier, Félicien Rops, Willy Schlobach, Théo Van Rysselberghe, Jan Verhas, Isidore Verheyden, Alfred Verwee, Emmanuel Viérin, Guillaume Vogels, Rodolphe Wytsman, e.v.a.
Vermeld in Benezit
