Awret, Irene

Irene Awret (oorspronkelijke naam: Irene Spicker; zij trouwde later met de kunstenaar Azriel Awret) werd op 30 januari 1921 in Berlijn geboren en overleed op 6 juni 2014 in Falls Church (Virginia / VS).

Irene Spicker startte haar kunstzinnige opleiding in Berlijn maar vluchtte in 1939 naar België voor de nazi’s. Helaas werd ze in 1942 in Brussel door de Gestapo alsnog gearresteerd en naar het doorgangskamp Mechelen overgebracht.

Haar artistieke talent werd daar toevallig door een SS-er ontdekt die een schetsboek van haar vond. Op grond van haar kunstzinnige kwaliteiten werd ze toen ondergebracht in het schildersatelier van het kamp waar ze portretten van bewakers en hun familieleden moest maken. Dus haar artistieke talent redde feitelijk haar leven.

Tot aan de bevrijding in 1944 bleef zij in het doorgangskamp Mechelen, waar ze ook haar latere man ontmoette, de beeldhouwer Azriel Awret.

Aanvankelijk bleef ze na de oorlog in Brussel wonen maar in 1949 verhuisde ze met haar man en dochter naar Israël.

Irene Awret was zowel schilderes als aquarelliste. Ook maakte ze veel potlood-, inkt- en houtskooltekeningen van het kampleven.

Haar schilderijen en sculpturen (ook van haar man) kunnen in veel galeries in Israel en de VS nog worden bewonderd.

In haar autobiografie (die in 2005 uitkwam), beschrijft ze haar ervaringen tijdens de ontluiking van het nationaal-socialisme in Duitsland, haar ontsnapping naar België, haar arrestatie door de Gestapo en haar tijd in het doorgangskamp Mechelen.

Voor haar eerste boek, Dagen van Honey, ontving Irene Awret de Janusz Korczak Award van de Anti-Defamation League.