Robert, Hubert

Hubert Robert werd op 22 mei 1733 in Parijs geboren en overleed daar ook op 15 april 1808.

Hij was landschapsschilder en capricci (semi-fictieve pittoreske afbeeldingen van ruïnes in Italië en Frankrijk).

De jonge Robert voltooide zijn studie bij de jezuïeten aan het Collège de Navarre en trad in dienst bij de beeldhouwer Michel-Ange Slodtz waar hij leerde perspetisch te tekenen. Daarna studeerde hij in Rome aan de Académie Française. Hij was  leraar van Louis Philippe Crépin en Jean Lunine Vauzelle.

Hubert was lid van de Académie Royale de Peinture et de Sculpture.

De ruïnes van het oude Rome wekte zijn grootste interesse; hij werkte ook een tijdje voor Giovanni Paolo Panini.

Zijn succes in Parijs groeide snel. Roberts eerste tentoonstelling (vooraol ruïne werken) op de Salon deed Denis Diderot te schrijven dat zijn ideeën die de ruïnes in hem oproepen groots waren.

Hij werd benoemd tot “Ontwerper van de Koninklijke Tuinen”, “Bewaker van de Schilderijen van de Koning” en “Bewaker van het Museum en Raadgever van de Academie”.

Oktober 1793 werd hij gearresteerd (tijdens de Franse Revolutie) en werd een week na de val van Robespierre weer vrijgelaten.

Vermeld in VIAF, GND, ULAN, SNAC, Bénézit, Witt Checklist, Couturier.