Kat, Otto B. de

Otto Boudewijn de Kat werd op 7 juni 1907 in Dordrecht geboren en overleed in Laren op 30 april 1995. Hij groeide op in het oude centrum van Dordrecht.

De Kat volgde een opleiding aan de School voor Bouwkunst, Versierende Kunsten en Ambachten in Haarlem en later in Amsterdam volgde hij de ‘Avondklasse naar het leven’ aan de Rijksacademie Amsterdam terwijl hij voor aanvang van de tweede wereldoorlog nog een opleiding volgde aan de Académie des Beaux-Arts van Brussel. Zelf was hij leerling van Henri Frédéric en Samuel Jesserun de Mesquita.

Begonnen als bouwkundig tekenaar, ging hij zich in de loop van de jaren twintig steeds meer toeleggen op het schilderen. Zijn eerste tentoonstelling had hij in 1933 in Haarlem, tezamen met Paul Citroen.

Belangrijke thema´s in zijn werk (schilderijen, tekeningen, grafiek) zijn interieurs, stillevens, stadsgezichten, figuurstudies en portretten, strandgezichten en landschappen, veelal ontstaan in Frankrijk waar hij tussen 1965 en 1985 ´s zomers verbleef. Met tussenpozen verbleef hij echter ook in België (Ukkel), Italië en Denemarken maar ook in Nederland (Haarlem, Overveen, Sandpoort en Laren).

Maatschappelijk werd hij gewaardeerd en gelouterd met de Aquarelprijs van het Prins Bernardfonds in 1956 en ontving hij de Arti-medaille als winnaar van de São Paulo Art Biennial in 1963.

De Kat was lid van Arti et Amicitiae en de Onafhankelijken (beide Amsterdam), van de Kennemerse kunstenaarskring en de Hollandse Aquarellisten Kring.

De volgende leerlingen Nico Bakker, Jan Budding, Roger Chailloux, Lisa van Doesburg, Willem Götze, Hélène en Kenne Grégoire, Guido van de Griendt, Annelies Hoek, Paul Husner, Ben Ikelaar, Corry Koekkoek, Hanno Rol, Joop Rooijers, Kees Salentijn, Hans Siegmund, Wim Vaarzon Morel jr., Gradus Vanderbraak Verhaaf, Harry Visser, Peter Vos, John Wortel en Henk Zomer.

Behalve als schilder, graficus, aquarelist, graficus, etser, lithograaf, vervaardiger van houtsneden en beeldhouwer was Otto B. de Kat actief in het (kunstenaars)verenigingsleven; zo was hij een van de oprichters van de Hollandse Aquarellistenkring en enige tijd voorzitter van Arti en Amicitiae. Tevens schreef hij kunstkritieken voor Het Vrije Volk en het Haarlems Dagblad. Tussen 1955 en 1972 was hij hoogleraar schilderen aan de Rijksacademie van Beeldende kunsten te Amsterdam (leerlingen onder andere Peter Vos en Kenne Gregoire). Van 1967 tot 1975 was hij nauw betrokken bij het opzetten van Museum Henriette Polak te Zutphen. ook was hij zeer actief als boekbandontwerper.

Vermeld in Scheen, Saur, Jacobs.