Ouborg, Piet

Piet Ouborg (naamvariant: Pieter Ouborg) werd op 10 maart 1893 in Dordrecht geboren en overleed op 3 maart 1956 in Den Haag.

Op zich was Piet Ouborg als kunstenaar autodidact maar (om den brode?) haalde hij in Soerabaja zijn Lagere Akte Tekenen, in Den Haag zijn Middelbare Akte Tekenen en uiteindelijk volgde hij toch in Amsterdam nog enkele aanvullende teken- en schilderlessen.

Piet Ouborg was als kunstenaar onder andere werkzaam in Nederland (Dordrecht, Haarlem, Amsterdam, Den Haag), Indonesië (Padang / Sumatra, Soerabaya / Java, Malang / Java, Batavia / Java, Bandung / Java) en België (Brussel).

Piet Ouborg was niet alleen tekenaar, collagist, schilder, aquarellist en vervaardiger van gouaches maar ook tekenleraar aan de HBS Koning Willem III in Batavia en later werd hij aan de MMS in Den Haag aangesteld als docent tekenen / kunstgeschiedenis. Tevens was hij leraar Jan de Gruijter, Tjeng Sit Oey en Wim Schippers (1902-1984).

Van Piet zijn zowel (bloem)stillevens, figuurvoorstellingen, (Indonesische) landschappen, (figuur)koppen, abstracties als portretten bekend. Hij werkte zowel met waterverf als met gouache, inkt, krijt en olieverf. Als speciaal product maakte hij maskers.

In 1950 ontving hij voor zijn tekening “Vader en Zoon” de Jacob Marisprijs en een jaar later werd hem de Jacob Marisprijs van de Schilderkunst toegekend.

Ouborg was lid van Vrije Beelden, de Groep in Haarlem en van Nieuwe Beelden in Amsterdam.

Vermeld in Scheen, Jacobs.