Hans Emil Hansen, kunstenaarsnaam: Emil Nolde werd op 7 augustus 1867 in Nolde (Sleeswijk-Holstein) geboren en overleed in Seebüll op 3 april 1956.

De Duits / Deense expressionistische kunstenaar Emil Nolde begon als meubelontwerper en houtsnijder bij diverse meubelfabrieken in München, Karlsruhe en Berlijn. Hij volgde daarna opleidingen aan de Kunstgewerbeschule in Kalsruhe, de school van Hölzel in Dachau en aan de Académie Julian in Parijs. Daarnaast leerde hij als leerling van Friedrich Fehr en Adolf Hoezel de fijne kneepjes van het kunstenaarvak.

In 1889 werd Nolde leraar aan de kunstnijverheidsschool in Karlsruhe en in 1892 docent siertekenen en modelleren aan de kunstnijverheidsschool in St. Gallen.

Nolde was actief op vele plekken (Flensburg, München, Karlsruhe, Berlijn, Sankt-Gallen, Parijs, Dachau, Kopenhagen, Jylland (schiereiland), Als (eiland), Seebüll, Hamburg, Moskou, Siberië, Korea, Japan, China, Nieuw-Guinea, Engeland, Spanje, Bern en Italië). Dus een echte kosmopoliet. In Bern maakte hij kennis met Paul Klee.

Emil Nolde was lid van “Die Brücke”, ontmoette er Edvard Munch en was medeoprichter van de “Neue Secession”. Met zijn kleurgebruik en krachtige toets was Nolde een invloedrijke figuur. Na de Eerste Wereldoorlog was Emil Nolde enige tijd lid van de Arbeidsraad voor de Kunst. In 1926 verhuisde de kunstenaar naar Seebüll.

Nolde werd lid van de Pruisische Academie der Kunsten in 1931.

Door zijn ‘ontaarde’ kunst braken moeilijke tijden voor deze kunstenaar aan in de Nazi-tijd. Tijdens de actie “Ontaarde Kunst” werden 1052 werken van Emil Nolde in beslag genomen. In de oorlog werd hij uit de Rijkskunstkamer gezet en kreeg hij een schildersverbod opgelegd. Bovendien werd zijn Berlijnse atelier tijdens een bombardement in 1944 geheel verwoest. Na de oorlog steeg hij weer in aanzien in Duitsland en werd benoemd tot professor.

Na zijn dood in 1956 werd de stichting “Seebüll Ada und Emil Nolde” opgericht ter nagedachtenis aan deze grote kunstenaar.

De aandachtsgebieden van Nolde waren zeer divers: bloemstillevens, genrestukken, kustgezichten, landschappen, tuinen, naaktfiguren, paarden, portretten, religie, stillevens.

Vermeld in Thieme / Becker, Vollmer, Bénézit, Busse, Witt Checklist, Arnhold.

Toont alle 4 resultaten

Filter»

Nolde, Emile

Hans Emil Hansen, kunstenaarsnaam: Emil Nolde werd op 7 augustus 1867 in Nolde (Sleeswijk-Holstein) geboren en overleed in Seebüll op 3 april 1956.

De Duits / Deense expressionistische kunstenaar Emil Nolde begon als meubelontwerper en houtsnijder bij diverse meubelfabrieken in München, Karlsruhe en Berlijn. Hij volgde daarna opleidingen aan de Kunstgewerbeschule in Kalsruhe, de school van Hölzel in Dachau en aan de Académie Julian in Parijs. Daarnaast leerde hij als leerling van Friedrich Fehr en Adolf Hoezel de fijne kneepjes van het kunstenaarvak.

In 1889 werd Nolde leraar aan de kunstnijverheidsschool in Karlsruhe en in 1892 docent siertekenen en modelleren aan de kunstnijverheidsschool in St. Gallen.

Nolde was actief op vele plekken (Flensburg, München, Karlsruhe, Berlijn, Sankt-Gallen, Parijs, Dachau, Kopenhagen, Jylland (schiereiland), Als (eiland), Seebüll, Hamburg, Moskou, Siberië, Korea, Japan, China, Nieuw-Guinea, Engeland, Spanje, Bern en Italië). Dus een echte kosmopoliet. In Bern maakte hij kennis met Paul Klee.

Emil Nolde was lid van “Die Brücke”, ontmoette er Edvard Munch en was medeoprichter van de “Neue Secession”. Met zijn kleurgebruik en krachtige toets was Nolde een invloedrijke figuur. Na de Eerste Wereldoorlog was Emil Nolde enige tijd lid van de Arbeidsraad voor de Kunst. In 1926 verhuisde de kunstenaar naar Seebüll.

Nolde werd lid van de Pruisische Academie der Kunsten in 1931.

Door zijn ‘ontaarde’ kunst braken moeilijke tijden voor deze kunstenaar aan in de Nazi-tijd. Tijdens de actie “Ontaarde Kunst” werden 1052 werken van Emil Nolde in beslag genomen. In de oorlog werd hij uit de Rijkskunstkamer gezet en kreeg hij een schildersverbod opgelegd. Bovendien werd zijn Berlijnse atelier tijdens een bombardement in 1944 geheel verwoest. Na de oorlog steeg hij weer in aanzien in Duitsland en werd benoemd tot professor.

Na zijn dood in 1956 werd de stichting “Seebüll Ada und Emil Nolde” opgericht ter nagedachtenis aan deze grote kunstenaar.

De aandachtsgebieden van Nolde waren zeer divers: bloemstillevens, genrestukken, kustgezichten, landschappen, tuinen, naaktfiguren, paarden, portretten, religie, stillevens.

Vermeld in Thieme / Becker, Vollmer, Bénézit, Busse, Witt Checklist, Arnhold.