Een roepende / zingende Orpheus van een onbekende kunstenaar (Orpheusachtige figuren komen we al tegen in Pompeï-mozaïken).
De mythe van Orpheus
Orpheus werd verliefd op Eurydice en trouwde met haar. Het huwelijk was van korte duur. Op één van haar wandelingen door de weiden werd Eurydice door een giftige slang gebeten en stierf. Orpheus was ontroostbaar. Dagenlang zat hij aan de oever van een rivier. Hij kon zonder haar niet verder leven en daarom besloot hij het onmogelijke: af te dalen naar de Onderwereld en haar terug te halen. Hij ging naar het uiterste zuiden van Griekenland, waar een toegang was naar de onderwereld. Zo kwam Orpheus uteindelijk aan bij het paleis van Hades en Persephone, de god en de godin van de onderwereld. Hij zong er zijn klaaglied, waarin hij toestemming vroeg Eurydice mee te nemen naar de wereld van de levenden. De goden waren geroerd door zijn lied en konden zijn verzoek niet weigeren. Hades stelde slechts één voorwaarde: Orpheus mocht niet achterom kijken voor ze beiden het zonlicht hadden gezien. Eurydice volgde Orpheus naar boven. Maar Orpheus was ongerust, en keek toch om en zag tot zijn grote schik hoe Eurydice teruggleed de diepte in. Voor de tweede keer had Orpheus zijn geliefde verloren.
De kunstenaar heeft succesvol de Orpheusmythe in deze olieverf weten vast te leggen.
Het jarenlang ongebreideld verzamelen van kunst noopt ons om objecten te vervreemden om de collectie beheersbaar te houden. De bescheiden vraagprijs (exclusief verzendkosten) is gebaseerd op de oorspronkelijke verwervingskosten. Belangstellenden mogen ook bieden via het reactieformulier.
